Wat maakt dat Vlamingen zo afhankelijk zijn van medische zorg?

Je kan er deze dagen niet naast kijken: waar ook worden de vele meegedeelde feiten ‘gefactchecked’. En zelfs als is iets gefactchecked, dan kan je je soms nog vragen stellen. Dit brengt me bij dit thema: wat is vandaag nog ‘de waarheid’ en wat is ‘echt’. Kunnen we als mens nog het bos door de bomen zien en gerust zijn dat wat we te zien, te horen of te lezen krijgen effectief zo is? En wat is dan uiteindelijk ‘mijn waarheid’? Is ‘de waarheid’ dat wat voor het individu als aanvaardbaar wordt beschouwd? Is dat een bewuste keuze en indien niet, wat weet jij dan eigenlijk? Of twijfel je aan alles?

Hoewel de stellingen van de Harvard onderzoekers me redelijk logisch lijken, stel ik zelf in mijn praktijk als erkend gezondheidscoach vast dat voldoende ‘actief’ blijven of zijn voor sommige mensen echt een uitdaging is. En al zeker op een wat oudere leeftijd. Komt daar nog bij dat ‘de gemiddelde Vlaming’ bij de minste klachten al snel naar de huisarts huppelt voor een pil, spuit of hoestsiroop. Ik klink wat cynisch: dat komt omdat in ons land we een enorm probleem hebben van overmedicatie -dat de laatste jaren gelukkig ook aandacht krijgt van onze zorgverstrekkers en overheid.

In elk geval deed het me nadenken over het waarom. Waarom gaan wij zo snel naar een arts of spoed en verwachten daar een oplossing op maat van ons probleem?

Meneer Doktoor

Vermoedelijk speelt onze geschiedenis hier een rol in. Nog niet zo heel lang geleden waren de dorpsartsen heel voorname individuen die al hun patiënten kenden, wisten wonen en dat zelfs generaties lang. Ze waren niet alleen de huisdokter maar ook de vertrouwenspersoon van de familie. Deze superartsen konden alles: baby’s op de wereld verwelkomen, een verkoudheid vaststellen maar ook vragen rond mentale uitdagingen beantwoorden. Wellicht was de ene arts er al wat straffer in dan de andere.  

Die dokters waren ook veel beperkter als we het hebben over medicatie en algemene medische kennis. Er waren zeker oplossingen voor pijnbestrijding maar in vergelijking met het arsenaal pillen dat er nu bestaat. Neen, dan moest onze dorpsarts vaak terugplooien op ervaring, soms wat natuurlijke abracadabra en vooral … uitzieken! Rekenen op de natuurlijke immuniteit van de persoon in kwestie.

Dus: wat is er veranderd?

Een streepje (in de) geschiedenis

Om die vraag te beantwoorden gaan nog wat verder terug in de tijd. Begin 20ste eeuw bezat ene John D. Rockefeller ongeveer 90% van de olieraffinaderijen in de Verenigde Staten. Met de intrede van de ‘petrochemicals’ ontdekte hij dat je ook chemisch samengestelde medicijnen kon maken van olie. Rockefeller was een monopolist en maakte gretig gebruik van het feit dat je in die tijd heel makkelijk patenten kon krijgen om die voor veel geld door te verkopen - ‘licensing’. Dit gezegd zijnde, had onze vriend Rockefeller een groot probleem: in die tijd was de meeste medicinale kennis gebaseerd op natuurlijke ingrediënten en kruidensamenstellingen. De helft van alle medische opleidingen in de Verenigde Staten was gestoeld op holistische geneeskunde. 

Er is nog veel meer rond te vertellen -laat me weten als je die info wenst, en ik houd me voor nu bij het feit dat een zekere Abraham Flexner door Rockefeller en een bevriende staalmagnaat het land rond gestuurd werd om een analyse te maken over hoe de Amerikaanse universiteiten les gaven. Dat rapport staat nog altijd bekend als ‘The Flexner Report’. Dit is een kantelpunt in de medische geschiedenis: van toen af aan hadden magnaten een enorme impact en zorgden ze ervoor dat onze geneeskunde zoals we ze voorheen kende volledig teniet werd gedaan. De helft van alle geneeskundige opleidingscentra werd zelfs gesloten na de publicatie van het Flexner Report. 

Rockefeller en Co hadden nu vrij spel om via subsidiëring nieuwe scholen op te richten en de industrie te stroomlijnen op hun maat. Vanaf dit moment werden kwalen opgelost met pillen, die ook voluit gepusht werden naar artsen toe.

Een systeem volledig onder de controle van nieuw opgerichte verenigingen waar, uiteraard, Rockefeller en Co de leiding over hadden. Zo werd bijvoorbeeld ook ‘The American Cancer Society’ in 1913 opgericht door … juist! … Rockefeller.

Wooow! Dat was een hele boterham die we even door moesten om je te doen inzien dat sommige dingen niet zo maar gebeuren en nog altijd een invloed hebben op hoe het er vandaag aan toe gaat.

Terug naar Meneer Doktoor

En dus, onze brave dorpstarts veranderde langzaam maar zeker in een door pharma-vertegenwoordigers gesubsidieerde spreekbuis. Wie de juiste en meeste pillen voorschrijft, kan het meeste geld verdienen. Ik zeg niet dat dit geldt voor elke dokter -maar als je eerlijk bent, zie je het ook rondom jou gebeuren, niet?

Hier ligt volgens mij de link tussen waarom Vlamingen zo makkelijk naar een pil of siroop hunkeren: de meerderheid denkt werkelijk dat hiermee het probleem van de baan is. Dat wordt er van kleins af ingedrild. Het is een verkeerde kijk op de zaak want de onderliggende oorzaak -bijvoorbeeld slechte voeding of te weinig beweging- wordt niet aangepakt. En dus staat de patiënt een paar weken later terug bij de dokter en de vicieuze cirkel blijft maar draaien. Als je dit cumulatief bekijkt op een gemiddeld mensenleven, dan krijg je afhankelijk van de intensiteit waarmee je lichaam om moest gaan met medicatie, vroeg of laat te maken met chronische ziekten of kanker. 

Big business voor de ene is een leven lang slikken voor de andere

Conclusie: wat we vandaag de klassieke geneeskunde noemen, dient in vele gevallen waarschijnlijk de patenthouder meer dan de patiënt. Misschien is het wel de industrie die ons afhankelijk probeert te maken van hun producten?

Ons lichaam is een fantastisch en ingenieus instrument: toonden we er maar meer interesse en respect voor. Gelukkig merken we dat meer en meer mensen dit ook inzien en beslissen om zelf hun gezondheid in handen te nemen. Vertrouwen op je eigen immuniteit, preventief je lichaam versterken en gezond houden: dat is de boodschap. 

En zoals we nu weer leren uit de aangehaalde Harvard-studie: bewegen tot je letterlijk niet meer kan … je kunt het!

Gezond oud worden? Af van je verslaving? Kilootjes teveel? 

Mail naar steve@jebentwatjeeet.be, bel of whatsapp 0032 487 42 76 72 voor je gratis intakegesprek

Steve Dewindt - Professioneel Coach en eigenaar van Je Bent Wat Je Eet - #dadgoesvegan

Vorige
Vorige

Hoe de 80-20 regel -het ‘Pareto-principe’- je leven verandert

Volgende
Volgende

3 jaar vegan: het effect